ماهنامه موعود64

شعبده رسانه ها

بمباران اطلاعات، بهترین مخفیگاه اطلاعات خاص است. نهان کردن در آشکاری تمام. اشتغال روزمره و گستره اخبار، به کسی مجال تأمل و پرسش جدی نمی دهد. در چنین وقتی است که زیرک ترین و مکارترین اشخاص می توانند بی آنکه دچار حیرانی وسردرگمی شوند، بریده و جدا از دیگرانی که جملگی گیج و مات اند، به کار و بار ویژه بپردازند؛ بر حجم و گستره بمب های خبری بیفزایند و آنگاه در موضعی بلند، جنگ و جدال قبیله ها و اشخاص را تماشا کنند و از ته دل به بزرگی بلاهت جمعیتی کثیر بخندند. و این شعبده بزرگ عصر ماست. رگبار بی وقفه اطلاعات چون بارش گرمسیری، دید را محدود می کند، شتاب و عجله به جان می ریزد و خیلی چیزهای ریز و درشت را از نظر دور می سازد. استفاده از تعبیر «انفجار اطلاعات» برای توصیف این وضع، بی ربط نیست.

در وقت بمباران و انفجار، برای هیچ کس مجال تأمل، بردباری و تفکر نمی ماند. حتی در چنین وضعی آدمی امکان درک جایگاه و موقعیت استقرار خود را از دست می دهد تا چه رسد به امکان کشف علت و عامل انفجار، گستره ویرانی و یا میزان مرگ و میر افراد.

بمباران اطلاعات همین وضع را ایجاد می کند. در حالی که در گرداب اخبار و اطلاعات غرقیم، بی خبریم. از بسیاری جریانات و وقایع غافلیم. درباره آنها بی اعتناییم. جهات را نمی شناسیم و درباره اطلاعات تأمل و تفکر نمی کنیم. بنابراین است